Jakie dekoracje zdobiły wnętrza kościołów romańskich ?

Żyrandole i witraże.

Najdrobniejsze detale, kaplice Jaszczurówki, Krzeptówki i Bystre. W kościele Krupki wykonano według jego projektów witraże, ołtarze, kraty i metalowe futryny. Ciekawy rozdział poświęcony jest próbom rozpowszechnienia stylu zakopiańskiego w całej Polsce. Dwór wybudowany tylko w okolicach Lacuchowa

Biały mundur. Jego energiczne ruchy stanowią ciekawy kontrast z chwiejnymi linami samochodowymi. Wizyty w Kingston skupiają się na północnych przedmieściach miejskiego kościoła. Kościół episkopalny. George z 1800 roku uwielbia witraże. Byli tak zakochani w królowej Wiktorii, że jeden z

Dużym zainteresowaniem cieszyły się wówczas malowidła przedstawiające sceny batalistyczne lub dworskie oraz herby heraldyczne. Ponadto samoloty ozdobione są dekoracjami kwiatowymi lub sztucznymi zasłonami. Prawdziwe zasłony – kraty – wiszą w rzędach na kamiennych ścianach lub w łukowych otworach. Gobeliny służą do ocieplania i dekorowania pomieszczeń i przezwyciężają ten sam motyw, co freski.

Zdobienie elewacji kościoła.

Na zdjęciu wnętrze kościoła. Mury są ceglane, wsparte na kolumnach, a przejścia łukowe. Pośrodku łańcuszka wisi żyrandol, a wokół jego krawędzi świece w kształcie koła. Na podłodze są ławki, jedna za drugą, z wejściem widocznym po prawej stronie.

Kościoły romańskie zaplanowano na planie prostokąta lub krzyża łacińskiego, z prezbiterium zakończonym półkolistą apsydą. Są to katedry lub kościoły halowe. Mniejsze budowle bywają też budowane na planie centralnym – krzyż grecki lub rotunda. Wnętrze kościoła przedzielone jest rzędami kolumn lub kolumn, zwykle podzielonych na trzy nawy. Nad skrzyżowaniem transeptu i nawy często umieszczane są wieże, przez które doświetla się wnętrze. (Kopuły są tylko sporadyczne). Wieże pojawiają się również na końcach poprzecznych przejść, po obu stronach ołtarzy lub fasad. Istnieją również dwa kościoły chórowe (absyda z przodu iz tyłu kościoła). W kościołach pielgrzymkowych zazwyczaj wokół prezbiterium buduje się chodnik z girlandą kościelną. Na obwodzie całego budynku znajdują się również plany kościelne z obwodnicami: nawami bocznymi i podziałami na nawy wzdłuż transeptu. Dach zaprojektowano jako więźbę dachową widoczną od wewnątrz kościoła lub pokrytą płaskim, drewnianym stropem. W większości są to jednak sklepienia kolebkowe nad nawą główną i krzyżowe nad nawami bocznymi. (Zastosowanie sklepienia poprawia akustykę pomieszczenia, co jest ważne dla chóru kościoła opackiego i zwiększa bezpieczeństwo budynku w przypadku pożaru). Sklepienia kolebkowe oparte są na stosowanych wcześniej łukach – żebrach wzmacniających sklepienie i pozwalających na zmniejszenie wagi. Sklepienie nawy bocznej ma mniejszą rozpiętość po podzieleniu przęsła dodatkowymi kolumnami lub kolumnami w celu jego pogrubienia. Taki układ konstrukcyjny, w którym jedna nawa obejmuje przęsło dwóch sklepień naw bocznych, nazywany jest układem ściągowym. Sklepienia są oparte na ścianach i kolumnach lub kolumnach. Wielkie litery występujące w okresie romańskim mają kształt sześcianu z zaokrągloną dolną krawędzią, kielicha lub odwróconej piramidy. Są pozbawione ozdób lub zdobione stylizowanymi płaskorzeźbami, wywodzącymi się z korynckich szczurzych liści, longobardów czy irańskich warkoczy, a także motywami inspirowanymi postaciami zwierząt (lew, paw, gryf) oraz scenami postaci nawiązującymi do starych i nowych testamentów. Podstawę kolumny, złożoną z kilku rolek spoczywających na płaskich, sześciennych elementach, zdobią stylizowane płaskorzeźby w postaci liści lub małych zwierzątek na rogach kostek (tzw. pazury lub żaby). Korpus kolumny wykonany jest z kilku kamieni (w starożytności były one zwykle wykonane z jednego bloku). W architekturze romańskiej zamiast belek fryzowych często umieszcza się gzymsy lub kolumny nad głową. W strukturze krzyżowej forma wsparcia staje się bardziej złożona. Żebra i głowica podtrzymują cieńsze elementy tzw. pokojówki. Przyklejone do ściany można je opuścić do podłogi i podeprzeć na podstawie lub wykonać wcześniej na podporze.

Ilustracja w kształcie poziomego prostokąta przedstawia widok elewacji bezwieżowej, na przykładzie kościoła Santa Maria Novella. Na zdjęciu front budynku, z wejściem od strony zachodniej. Kościół zwraca uwagę poziomym podziałem oraz dekoracją w postaci detali architektonicznych. Dekoracja spiralna łączy przyczółki nad nawą główną z nawami bocznymi. W górnej części elewację zdobi duże okrągłe okno. Wejście wyznacza nawa główna kościoła – im większa nawa, tym mniejsza – nawy boczne. Fasada ozdobiona jest geometrycznymi wzorami.

Możesz również polubić…

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *